Postomino

Postomino to dawny dwór i wieś chłopska położona ok. 15 km na północ od Sławna przy drodze wojewódzkiej łączącej dwa portowe miasta Darłowo i Ustkę.

Pierwsza zmianka o wsi jest w dokumencie z 1301 roku. W 1329 roku Postomino i okolice otrzymał jako lenno Gerd von Below.

W 1792 roku Paul Jakob von Below sprzedaje wioskę. Nowi właściciele byli w jej posiadaniu do 1908 roku kiedy to Erika von Below przejeła wieś do nadejścia wojsk sowieckich w 1945 roku. W 1911 roku do Postomina doprowadzono linię kolejową Sławno–Ustka, otwierając stację i przystanek kolejowy w miejscowości. Linia ta została rozebrana tuż po II wojnie światowej.

Po zakończeniu wojny w 1945 r. wieś znalazła się w granicach Polski, wówczas w województwie szczecińskim, później w latach 1975–1998 w województwie słupskim. W latach 1954–1972 Postomino było siedzibą gromady – podstawowej jednostki samorządu wiejskiego w PRL. Do 1954 r. gmina nosiła nazwę Nacmierz; od tej daty przyjęto nazwę Gmina Postomino, z siedzibą we wsi Postomino. Poza zabytkowym parkiem pałacowym i gotyckim kościołem z 1846 r. wieś pełni funkcję ośrodka administracyjnego, kulturalnego i turystycznego na Pobrzeżu Słowińskim.

Inne nazwy: Pustamyn, Wendisch-Pustamin, Pustamin.

 

Miejsca, które warto zobaczyć/zwiedzić:

• kościół pw. św. Floriana, barok/neogotyk, 1846 rok.