Lębork

Lębork leży w pradolinie Redy-Łeby, nad rzeką Łebą i jej dopływem Okalicą. Rzeka Łeba ma długość 117 km i jest ważnym szlakiem kajakowym.

We wczesnym średniowieczu na terenie obecnego Lęborka istniała słowiańska osada o nazwie Lewino (lub Łebno), która należała do książąt Pomorza Gdańskiego. Według zapisu pomorskiego kronikarza Restorfa, Lębork miał już uzyskać prawa miejskie w 1285 roku z rąk księcia gdańskiego Mściwoja II, jednak nie ma na to wiarygodnych dokumentów. Prawdziwy rozwój Lęborka rozpoczął się po 1310 roku, gdy ziemia lęborska znalazła się w granicach państwa Zakonu Krzyżackiego. Lokacja miejska nastąpiła oficjalnie w 1341 roku, kiedy to Wielki Mistrz Zakonu Krzyżackiego Dietrich von Altenburg nadał miastu prawa miejskie chełmińskie. Po rozpoczęciu wojny trzynastoletniej w 1454 roku, król Kazimierz Jagiellończyk wcielił miasto do Polski. Jednak już w 1455 roku Lębork został przekazany księciu pomorskiemu Erykowi II. W 1490 roku przeszedł w ręce księcia pomorskiego Bogusława X jako posag jego żony, córki króla Kazimierza Jagiellończyka. Po bezpotomnej śmierci księcia Bogusława XIV w 1637 roku, Lębork na krótko powrócił do Polski. Jednak już w 1657 roku, na mocy traktatów welawsko-bydgoskich, król Jan Kazimierz odstąpił go elektorowi brandenburskiemu Fryderykowi Wilhelmowi.

W 1773 roku Lębork został wcielony do prowincji Pommern w Prusach, gdzie pozostał aż do marca 1945 roku.

10 marca 1945 roku do Lęborka wkroczyła Armia Czerwona. Mimo że niemieckie wojska wycofały się wcześniej, pozostawiając ludność cywilną, sowieccy żołnierze dopuścili się licznych zbrodni. Miasto zostało spalone i zniszczone, a miejscowa ludność była mordowana i okradana.

Po 1945 roku do miasta przybyli polscy osadnicy, rozpoczynając nowy rozdział w jego historii.

Miejsca, które warto zobaczyć/zwiedzić:

• Zamek krzyżacki, połowa XIV wieku
• Mury obronne, XIV wiek
• Baszta Bluszczowa, XIV wiek
• Kościół św. Jakuba Apostoła, gotyk, przełom XIV/XV wieku
• Spichlerz Solny, XIV wiek
• Ratusz Miejski,1900 rok
• Kościół NMP Królowej Polski, XIX wiek
• Wieża Bismarcka, 1912 rok