Bukowo Morskie

Bukowo Morskie to wieś położona na Wybrzeżu Słowińskim, w powiecie sławieńskim województwa zachodniopomorskiego, przy wschodnim brzegu jeziora Bukowo.

Jej dzieje sięgają XIII wieku i są ściśle związane z klasztorem cystersów. W 1248 roku książę gdański Świętopełk II przekazał zakonowi cysterskiemu z Dargun (Meklemburgia) ziemie obejmujące m.in. okolice dzisiejszego Bukowa Morskiego. Formalna fundacja klasztoru nastąpiła w 1252 roku, gdy cystersi rozpoczęli osadnictwo i intensywną gospodarkę na nadmorskich terenach. Mnisi zakładali systemy melioracyjne, uprawiali ziemię i hodowali zwierzęta, przekształcając tutejszy krajobraz w prężne centrum religijne, gospodarcze i kulturowe. Przez ponad trzy stulecia cysterski konwent rozwijał swoją działalność. Wzniesiono gotycki kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusa, którego budowa rozpoczęła się na przełomie XIII i XIV wieku, z kolejnymi rozbudowami w XV stuleciu. Po wprowadzeniu reformacji w księstwie pomorskim (1535) dobra klasztorne zostały zsekularyzowane, a mnisi opuścili Bukowo Morskie. Klasztorne zabudowania stopniowo popadły w ruinę, lecz świątynia przetrwała jako kościół parafialny (najpierw luterański, a od 1964 roku parafii Kościoła Polskokatolickiego). Po kasacie klasztoru wieś funkcjonowała głównie jako osada rolniczo-rybacka. W latach 1975–1998 Bukowo Morskie należało do województwa koszalińskiego. Pełni rolę miejscowości letniskowej, korzystając z położenia nad jeziorem Bukowo i walorów Wybrzeża Słowińskiego.

Inne nazwy: Bucouia, Bucowe, de Bucouia, Buchowe, de Bucou, Buchow, de Bucovia, ecclesie Bucoviensi, fratrem Bucouiae, fratrem Bucouie, ecclesie Bukoviensis, Buchouie, Buchovie, Buchouia, de Buchouia, ecclesie Bucouiensi, Bucouie, de Buco, Bucoue, Bucko, Bukow, ecclesiam Buchoviensem, Buchovia, Buckow, See-Buckow, Seebuckow, See Buckow, Bukowo, Bukownica

Miejsca, które warto zobaczyć/zwiedzić:

• kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, gotyk, XIV wiek
• ambona. renesans, XVII wiek
• park dworski, początek XX wieku