Latarnia Morska Ustka

Położenie geograficzne:  54° 35' 24" N, 16° 51' 24" E
Wysokość latarni:  19,5 m
Wysokość światła:  22,2 m n.p.m.
Zasięg światła:  18 Mm
Charakterystyka światła:  4 + 2 = 6 s

Latarnia morska z 1892 roku stoi u nasady wschodniego falochronu, leżącego u ujścia rzeki Słupi do Bałtyku. Wtedy postawiono, z czerwonej licowanej cegły, nową stację pilotów z ośmiokątną wieżą przylegającą do budynku od strony  zachodniej zakończoną laterną. Latarnia zastąpiła postawiony w 1871 roku przy starej stacji pilotów maszt, na który wciągano olejową latarnię (zasięg 6 Mm, wysokość światła 11,6 m n.p.m.). Działania drugiej wojny światowej oszczędziły latarnię i już 15 listopada 1945 roku rozpoczęła pracę wskazując drogę żeglującym po Bałtyku. W 2000 roku przeprowadzono remont budynku, po którym latarnię udostępniono do zwiedzania. Latarnia pełni również rolę radiolatarni oraz nadaje dźwiękowe sygnały mgłowe.