Cerkwie
Cerkiew to budynek przeznaczony do sprawowania nabożeństw w cerkwi prawosławnej lub unickiej. W Polce do XVII wieku nazwa cerkiew odnosiła się zarówno do świątyni prawosławne, jak i katolickiej i protestanckiej. W tym czasie świątynie prawosławne były również nazywane kościołem. Pierwsze cerkwie były wzorowane na późno bizantyjskich świątyniach, murowane na planie krzyża i zwieńczone kopułą. Z biegiem czasu architektura cerkiewna ulegała coraz większemu zróżnicowaniu. Szczególne bogactwo form było na terenie Rosji, Białorusi, Ukrainy, Słowacji i wschodniej Polski. Cerkwie stawiano z cegły i kamienia, dominowały cerkwie drewniane. Cerkwie zazwyczaj budowano na wzniesieniach. Najbardziej rozpowszechnione plany, na których buduje się cerkwie: prostokąta (symbol arki oraz życia na łodzi, wyobrażającym cerkiew i wędrówki do celu życia człowieka - Królestwa Bożego), krzyża (symbol Krzyża, na którym poniósł śmierć Jezus Chrystus, zbawienia, triumfu nad grzechem i śmiercią) i koła (symbol wiecznego trwania cerkwi, jej nieskończoności w czasie). Cechą charakterystyczną odróżniającą cerkiew od innych budynków są kopuły, którymi są pokryte. Liczba kopuł ma znaczenie symboliczne: 1 kopuła symbolizuje jedynego Boga, 2 kopuły symbolizują 2 natury Jezusa Chrystusa, 3 kopuły symbolizują Trójcę Świętą, 5 kopuł symbolizuje Jezusa Chrystusa i 4 ewangelistów, 7 kopuł symbolizuje 7 sakramentów, 9 kopuł symbolizuje 9 stopni anielskich, 13 kopuł symbolizuje Jezusa Chrystusa i 12 apostołów oraz 33 kopuły symbolizują 33 lata życia Jezusa Chrystusa na ziemi. Każda kopuła zakończona jest krzyżem, który symbolizuje, że cerkiew oddaje chwałę Jezusowi Chrystusowi. Kształt kopuły przybierał różne formy w zależności od regionu: Bałkany - półokrągły, Rumunia - stożkowaty, ostrosłupowy lub dzwonowy i Rosja - początkowo hełmu szyszaka stopniowo ewoluując w kształt "cebulasty". Wnętrze cerkwi dzieli się na: przedsionek (pritwor) - część zachodnia świątyni, nawa - część środkowa świątyni; miejsce święte przeznaczone dla wiernych i ołtarz - prezbiterium (ałtar) - część wschodnia świątyni; miejsce najświętsze. Od nawy oddzielony jest ikonostasem. W nawie zwykle nie ma ławek z wyjątkiem tych pod ścianami. Ławki bywają w cerkwiach będących pod wpływami tradycji greckiej. Ściany nawy pokryte są ikonami zawieszonymi lub umieszczonymi na półeczkach.
Trzebiatów. Cerkiew pw. Świętego Ducha
Gotycka budowla z przełomu XIV i XV wieku wybudowana na planie prostokąta, jednonawowa, czteroprzęsłowa, z przyporami. Północno-zachodni szczyt kaplicy zdobiony blendami. Pierwsza wzmianka w dokumentach z 1309 roku jako o kaplicy szpitalnej. 13 grudnia 1534 roku w kaplicy odbył się sejm stanów Pomorza, na którym książęta Gryfici narzucili swoim poddanym protestantyzm jako religię państwową. Oznaczało to konfiskatę dó...
Koszalin. Cerkiew pw. Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy
Prawosławna cerkiew zlokalizowana w dawnym kościele zamkowym pochodzącym z końca XIII wieku, odbudowanym w latach 1602-1609, przekazanym parafii prawosławnej w 1954 roku. Wewnątrz cerkwi znajduje się ikonostas wykonany w 1955 roku. Świątynia ozdobiona jest kopułami....
