Latarnia Morska Świnoujście

Położenie geograficzne: 53° 55' 03" N, 14° 17' 10" E
Wysokość latarni: 68 m
Wysokość światła: 68 m n.p.m.
Zasięg światła: 25 Mm
Charakterystyka światła: 4 + 1  = 5 s

Najwyższa latarnia na polskim wybrzeżu położona jest w dzielnicy Warszów miasta Świnoujście. Budynek latarni składa się z trzech części. Wieża latarni jest zbudowana z ceramicznej cegły. Od strony północnej i południowej przylegają do niej dwukondygnacyjne budynki z czerwonej cegły, w których mieszczą się urządzenia radiolatarni oraz pomieszczenia dla obsługi. Budowę rozpoczęto w 1854 roku i trwała niecałe trzy lata. Uruchomienia dokonano 1 grudnia 1857 roku. Wieża latarni od dolnej galerii aż do galerii górnej, miała kształt ośmioboku zwężającego się ku górze i zbudowana była z żółtej licowanej cegły. Grubość ścian wynosiła 1,7 m nad dolną galerią i 1,3 m przy górnej galerii. W latach 1902-1903 przeprowadzono kapitalny remont wieży z powodu bardzo zniszczonych cegieł na krawędziach. Zmieniono kształt wieży z ośmiokątnego na okrągły zdejmując całą okładzinę od góry, a następnie wymurowano nowy płaszcz. Od 1958 roku latarnia pełni rolę radiolatarni. W latach 1998 - 2000 przeprowadzono remont, który objął całą budowlę, a następnie udostępniono dla zwiedzających.