Obszar Natura 2000 Dolina Słupi

Lokalizacja: gm. Borzytuchom, gm. Bytów, gm. Czarna Dąbrówka, gm. Kołczygłowy, gm. Parchowo, gm. Trzebielino, gm. Dębnica Kaszubska, gm. Kobylnica, gm. Słupsk

Powierzchnia: 37.471,84 ha

Data utworzenia: 2008 rok

Typy siedlisk:

• Jeziora lobeliowe
• Starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion
• Naturalne, dystroficzne zbiorniki wodne
• Nizinne i podgórskie rzeki ze zbiorowiskami włosieniczników Ranunculion fluitantis
• Zmiennowilgotne łąki trzęślicowe (Molinion)
• Ziołorośla górskie (Adenostylion alliariae) i ziołorośla nadrzeczne (Convolvuletalia sepium)
• Niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie (Arrhenatherion elatioris)
• Torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą (żywe)
• Torfowiska wysokie zdegradowane, lecz zdolne do naturalnej i stymulowanej regeneracji
• Torfowiska przejściowe i trzęsawiska (przeważnie z roślinnością z Scheuchzerio-Caricetea)
• Obniżenia na podłożu torfowym z roślinnością ze związku Rhynchosporion
• Źródliska wapienne ze zbiorowiskami Cratoneurion commutati
• Kwaśne buczyny (Luzulo-Fagenion)
• Żyzne buczyny (Dentario glandulosae-Fagenion, Galio odorati-Fagenion)
• Bory i lasy bagienne (Vaccinio uliginosi-Betuletum pubescentis, Vaccinio uliginosi-Pinetum, Pino mugo-Sphagnetum, Sphagno girgensohnii-Piceetum i brzozowo-sosnowe bagienne lasy borealne)
• Łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albo-fragilis, Populetum albae, Alnenion glutinoso-incanae, olsy źródliskowe)

Zestawienie powierzchni wg kategorii ochronności:

Brak danych

Zestawienie powierzchni wg rodzaju użytkowania:

• grunty orne - 18,00 %
• lasy iglaste - 50,00 %
• lasy liściaste - 8,00 %
• lasy mieszane - 14,00 %
• łąki i pastwiska - 5,00 %
• tereny rolnicze z dużym udziałem elementów naturalnych - 1,00 %
• zbiorniki wodne - 3,00 %
• złożone systemy upraw i działek - 1,00 %

Zestawienie powierzchni wg rodzaju własności:

Brak danych

Ważniejsze gatunki zwierząt i roślin:

• ptaki:
  Ciconia nigra (bocian czarny), Ciconia ciconia (bocian biały), Pernis apivorus (trzmielojad), Milvus migrans (kania czarna), Milvus milvus (kania ruda), Haliaeetus albicilla (bielik), Circus aeruginosus (błotniak stawowy), Circus pygargus (błotniak łąkowy), Pandion haliaetus (rybołów), Crex crex (derkacz), Grus grus (żuraw), Sterna hirundo (rybitwa rzeczna), Bubo bubo (puchacz), Caprimulgus europaeus (lelek), Alcedo atthis (zimorodek), Dryocopus martius (dzięcioł czarny), Dendrocopos medius (dzięcioł średni), Lullula arborea (lerka), Anthus campestris (świergotek polny), Sylvia nisoria (jarzębatka), Ficedula parva (muchołówka mała), Lanius collurio (gąsiorek), Podiceps cristatus (perkoz dwuczuby), Aythya fuligula (czernica), Bucephala clangula (gągoł), Mergus merganser (nurogęś), Tringa ochropus (samotnik), Actitis hypoleucos (brodziec piskliwy), Motacilla cinerea (pliszka górska), Regulus ignicapillus (zniczek), Certhia brachydactyla (pełzacz ogrodowy), Nucifraga caryocatactes (orzechówka), Serinus serinus (kulczyk)
• ssaki:
  Lutra lutra (wydra), Capreolus capreolus, Cervus elaphus, Lepus capensis
• płazy i gady:
  Triturus cristatus (traszka grzebieniasta)
• ryby:
  Lampetra planeri (minóg strumieniowy), Salmo salar (łosoś atlantycki), Rhodeus sericeus amarus (różanka)
• rośliny:
  Carex limosa, Erica tetralix, Isoetes lacustris, Linnaea borealis, Littorella uniflora, Lobelia dortmanna, Myrica gale, Myriophyllum alterniflorum, Rhynchospora fusca, Sparganium angustifolium

Opis obszaru:

Obszar obejmuje dorzecze środkowego odcinka rzeki Słupi oraz jej dopływów: Bytowej, Jutrzenki i Skotawy. Charakteryzuje się on urozmaiconym krajobrazem polodowcowym z typowymi formami: jeziorami rynnowymi i wytopiskowymi, równinami sandrowymi oraz wzgórzami moren czołowych. Wsród licznych jezior część stanowi oligotroficzne jeziora lobeliowe. Największymi jeziorami są: Jasień, Skotowskie i Głębokie. Lasy, w wieku 40-100 lat, to głównie lasy iglaste z sosną oraz mieszane i liściaste lasy z bukiem i dębem. W dolinach strumieni występują łęgi olszowo-jesionowe. Krajobraz ostoi jest zróżnicowany, z licznie występującymi wąwozami i wzgórzami, osiągającymi wysokość do 160 m n.p.m.