Szczecin. Kościół pw. św. Jakuba Apostoła

Gotycka, halowa, trójnawowa świątynia wg wzoru lubeckiego została wzniesiona w latach 1250-1300 w miejscu poprzedniej budowli z 1187 roku. Ówcześnie był to kościół pw. Najświętszej Marii Panny z dwoma wieżami, z bazylikowym prezbiterium i wieńcem kaplic. Bractwa rzemieślników i kupców fundowały kościelne ołtarze. W 1370 roku przebudowano prezbiterium. W 1456 roku w wyniku działania huraganu runęła wieża południowa. Odbudowując kościół zmieniono korpus z bazylikowego na halowy, oraz dodano kaplice na północy i wybudowano jedną wieżę w zachodniej części obiektu. Prace zakończono w 1503 roku. W czasie oblężenia miasta przez Brandenburczyków w 1677 roku kościół wraz z wyposażeniem i dzwonami uległy znacznemu zniszczeniu. W XVII wieku rozpoczęto przebudowę kościoła, która trwała do początku XVIII wieku. Wnętrze kościoła urządzono w stylu barokowym: ołtarz wykonał śląski rzeźbiarz Erhard Loeffler, obraz w ołtarzu namalował Lengereich, prospekt organowy wyrzeźbił Van der Linden z Amsterdamu. W czasie bombardowań w czasie II wojny światowej uległ poważnemu zniszczeniu. Dopiero po powołaniu w 1972 roku przez papieża Pawła VI diecezji szczecińsko-kamieńskiej przystąpiono od odbudowy kościoła. Przywrócono jemu gotycki styl i barokizujące sklepienia, a zachowaną wieżę przykryto czterospadowym dachem. Po odbudowie kościół posiada układ zbliżony z XV wieku: pięć naw przykrytych jednym halowym dachem, przypory wprowadzone do wnętrza, pomiędzy którymi rozmieszczono kaplice i duże prezbiterium. W 2008 roku na wieży postawiono strzelisty hełm, w którym  umiejscowiono punkty widokowe. Dzięki nowemu hełmowi wieża uzyskała wygląd zbliżony do pierwotnego. Przed północną elewacją znajduje się dzwonnica z dzwonem odlanym w 1681 roku przez Wawrzyńca Kökeritza.