Bogusław I

Tytuł:
książę na Sławnie i Szczecinie

Urodzony:
ok. 1130r.

Zmarł:
18.03.1187r.

Rodzice:
Warcisław I
Heila

Współmałżonka:

Walpurga (ślub ok. 1159, zm. 1177) - dzieci: 1. Racibor, 2. Warcisław II
Anastazja (c. Mieszka III, ślub ok. 04.1177) - dzieci: 1. Bogusław II, 2. Kazimierz II, 3. Dobrosława

Po śmierci swojego wuja Ratibora I w 1155/56 roku podzielił się księstwem ze swoim młodszym bratem Kazimierzem I. W 1157 roku wraz ze swym bratem Bogusławem I walczył po stronie Polski przeciw cesarzowi niemieckiemu Fryderykowi Rudobrodemu. Po dojściu do pełnoletności brata Kazimierza I dokonano podziału Pomorza na część południową ze stolicą w Szczecinie, którą otrzymał Bogusław I, i na część północną ze stolicą w Demmin (a także Kamień, Wolin, Stargard i Nowogard), które otrzymał Kazimierz. Wówczas Księstwu zagrażały sąsiednie plemiona połabskie, margrabiowie brandenburscy, książęta sascy i król duński. Największe niebezpieczeństwo stanowili książęta sascy, a szczególnie Henryk Lew oraz król Danii Waldemar I i jego następca Kanut I. Po śmierci Walpurgii Bogusław I pojął za żonę Anastazję, starszą córkę Mieszka III Starego. Ślub odbył się w Krakowie. Bogusław I i jego syn Racibor przebywając w Krakowie starali się o zapewnienie sobie pomocy władców polskich. W 1180 roku po śmierci sowjego brata Kazimierz nad całym Pomorzem. Po wielokrotnych napadach na Pomorze Duńczyków, księcia saskiego i margrabiego brandenburskiego, Bogusław I zdecydował się w 1181 roku na złożenie hołdu lennego cesarzowi. Bogusław I po namowie cesaeza wyruszył na podbój Danii, który zakończył się klęską. Duńczycy w odwecie ponowili napady, pustosząc okolice Wołogoszczy, wyspę Uznam i Wolin oraz okolice Świnoujścia i Kamienia. W 1184 roku pod murami Kamienia doszło do pertraktacji, w wyniku czego Bogusław I, nie otrzymawszy od cesarza pomocy, złożył hołd lenny królowi duńskiemu Kanutowi I. Bogusław I umarł nagle w 1187 r. podczas polowania w Sośnicy koło Uznamu. Pochowano go prawdopodobnie w klasztorze na wyspie Uznam.