Mniszek lekarski (Taraxacum officinale)

Gromada: okrytonasienne (Magnoliophyta)

Rodzina: astrowate (Asteraceae)

Inne nazwy: mniszek pospolity, mlecz,  dmuchawiec

Roślina wieloletnia, bardzo pospolita w Polsce. Posiada gruby korzeń palowy, w górnej części gęsto rozgałęziony. Łodyga pusta w środku, początkowo wełniście owłosiona, później gładka, zielona lub jasno brązowa. Osiąga wysokość 10-50 cm. Liście zebrane w rozetę, głęboko pierzasto wcięte, podłużne, lśniące, nagie, 10-25 cm długości. Przez środek liścia biegnie główna żyła mleczna z mlecznym sokiem. Kwiaty obupłciowe, języczkowe tworzące po jednym koszyczku na każdym głąbiku. Okrywa koszyczka złożona z kilku szeregów jajowatych lub lancetowatych listków. Ich charakterystyczną cechą jest odginanie się w dół zewnętrznych listków okrywy w czasie kwitnienia. Płatki korony zrośnięte, jasnożółte lub złocistożółte. Osiągając dojrzałość kwiatostan zmienia się w kulisty dmuchawiec. Owoce żółtobrunatnego koloru, żeberkowane i pokryte brodawkami niełupk długości 3-4 mm i szerokości pk. 1 mm z długim nitkowatym dzióbkiem. Owoce zebrane są w owocostanie tworzącym puszystą kulę. Mogą być przenoszone na bardzo dalekie odległości. Występuje na siedliskach otwartych: nieużytkach, łąkach, polach, trawnikach, w ogrodach.